ZAKRES PUBLIKACJI: WANNA CHEMOODPORNA (ZBIORNIK PROCESOWY) | WYKŁADZINY CHEMOODPORNE | ZBIORNIK PODZIEMNY
OBIEKT: TRAWIALNIA

Jak dokonać renowacji wyeksploatowanych wanien trawialniczych i zapewnić bezpieczny zrzut awaryjny medium?

W jednym z przedsiębiorstw w celu uzyskania czystej, zabezpieczonej przed korozją powierzchni detalu realizowano proces trawienia zanurzeniowego. Polega on na tym, że obrabiany detal umieszcza się w wannie wypełnionej substancjami lub preparatami chemicznymi. Taka kąpiel pozwala na dokładne usunięcie zanieczyszczeń, co pozwala osiągnąć wysoką czystość powierzchni, nawet w trudnodostępnych miejscach. W ramach realizowanego procesu stosuje się wanny trawialnicze, odporne na działanie wykorzystywanego medium i temperatur.

Przecieki wanien trawialniczych – konieczny remont konstrukcji

Nasz Klient, po latach realizacji procesu trawienia stanął przed problemem przecieków wanien, które były powodowane przez zły stan ich wyeksploatowanej konstrukcji. Szukał rozwiązania, które pozwoli mu na:

Przed remontem w pomieszczeniu do oczyszczania i trawienia znajdowało się pięć wanien procesowych:

• wanna na wodę o temperaturze odpowiadającej temp. otoczenia tj. ok. 25°C wykonana ze stali, której dno było przerdzewiałe,
• wanna o nieregularnym kształcie, wykonana z żelbetu pokrytego płytami ołowianymi na roztwór kwasu siarkowego o stężeniu do 3 do 6% i temp. do 25°C,
• wanna na wodę bieżącą do płukania,
• wanna wykonana z żelbetu pokrytego płytami ołowianymi, na roztwór węglanu sodu o stężeniu 40% i temp. do 25°C (wykorzystywana do neutralizacji),
• wanna na wodę zimną (stan niewymagający naprawy).

Najlepszym rozwiązaniem była ich naprawa poprzez wyłożenie konstrukcji wkładami z tworzywa sztucznego. To wymagało doświadczenia wykonawcy w doborze i realizacji za pomocą odpowiedniej technologii, którymi zostały objęte pierwsze cztery z wymienionych wanien.

Dotychczas Inwestor nie dysponował także miejscem awaryjnego zrzutu ścieków. W tym celu przewidziano bezodpływowe zbiorniki podziemne, o których wspominamy w dalszej części.

Założenia technologiczne remontu pomieszczeń do oczyszczania i trawienia

Po zapoznaniu się z parametrami procesu i stanem istniejących wanien ustalono, że wkłady zostaną wykonane z polipropylenu PP.

Dotychczas dno wanien było płaskie, dlatego zdecydowano o wykonaniu odpowiedniej wylewki w celu uzyskania dna pochyłego o spadku 1°.  Odpowiednie wyprofilowanie dna wanny betonowej umożliwiło schowanie króćca spustowego i odpływu pod wanną (tzw. kanał spustowy). W innym przypadku króciec musiałby być zamontowany w ścianie bocznej, natomiast takie rozwiązanie nie pozwala na całkowite usunięcie kwasu z wanny.

Wkłady wanien zostały dopasowane do geometrii wewnętrznych ścian betonowych stanowiących główną konstrukcję, co zapewni odpowiednią wytrzymałość.

W górnej części wanien przewidziano wzmocnienie i zakończenie parapetem w kształcie odwróconej litery ,,L’’ (parapety stanowiły osłonę górnej powierzchni konstrukcji żelbetowej oraz jej wzmocnienie). W kierunku ruchu wzdłużnego taśmociągu na parapetach zaplanowano skośne pochylenia umożlwiające spływanie medium do wanien. Zewnętrzne ściany betonowe pozostawiono w stanie obecnym. Instalacja kończy się na króćcu odpływowym z zaworem ręcznym.

Podsumowując, główne założenia w ramach remontu wanien to przede wszystkim:

Pierwszym etapem były prace przygotowawcze i budowlane realizowane wewnątrz remontowanego budynku. Przed przystąpieniem do wyłożenia wanien płytami tworzywa wewnętrzne ściany betonowe zostały oczyszczone z warstw płyt ołowianych. Celem takiego przygotowania było pozbycie się luźnych, odspajających się frakcji materiału i większych nierówności. Dodatkowo w ścianach zostały wykonane otwory do wyprowadzenia króćców spustowych do opróżniania wanien. Medium zawierające kwas siarkowy i węglan sodu odprowadzono do zbiorników podziemnych, z kolei dla wanien z wodą króćce spustowe podłączono do kanalizacji ściekowej.

Ze względu na wagę i ograniczoną przestrzeń montaż wszystkich wkładów do wanien procesowych został zrealizowany na miejscu u Klienta. Łączenie ścian zostało wykonane poprzez spawanie ekstruzyjne.

Podziemne zbiorniki technologiczne na awaryjny zrzut medium      

Awaryjny zrzut kwasu siarkowego o stężeniu od 3 do 6% lub węglanu sodu o stężeniu do 40% będzie możliwy do bezciśnieniowych zbiorników podziemnych o pojemnościach całkowitych 15 m³ i 5 m³. Warto w tym miejscu podkreślić, że wykonywane zbiorniki nie są przeznaczone do magazynowania ścieków niebezpiecznych. Są one zbiornikami technologicznymi do awaryjnego zrzutu medium, dlatego nie podlegają pod dozór techniczny UDT i medium nie będzie w nich przechowywane w sposób stały.

Zbiorniki rurowe wykonano z tworzywa PEHD w konstrukcji dwuściennej. Każdy z nich posiada króciec wentylacyjny, właz wejściowy oraz króciec grawitacyjnego napływu ścieków.

Monitorowanie przestrzeni międzyściankowej zbiorników podziemnych         

Dla zbiorników podziemnych na awaryjny zrzut ścieków zastosowano system detekcji wycieku z przestrzeni międzyściankowej. Do sygnalizacji wycieków, w których istnieje ryzyko pojawienia się cieczy będzie służył czujnik przecieku zamontowany w dolnej części zbiorników. W momencie, gdy wyciekające medium osiągnie poziom około 1–3 mm, czujnik wyśle sygnał alarmowy.

Zbiorniki zostały przymocowane do uprzednio wylanej płyty fundamentowej za pomocą taśm kotwiących ze stali ocynkowanej.

Ze względu na wykonanie systemu detekcji konieczna była modyfikacja zbiornika. Sam zbiornik był wykonany jako konstrukcja dwupłaszczowa, natomiast komory do detekcji nie były ze sobą połączone – obie dennice zbiornika nie łączy się z płaszczem podwójnym cylindra. Wykonanie jednej komory wspólnej dla całego zbiornika umożliwiło przewiercenie rury profilowej na cylindrze na całej długości i wykonanie dodatkowych dennic zewnętrznych. Dodatkowo w zbiorniku zabudowano pionową rurę w celu umieszczenia czujnika przecieku w przestrzeni monitorującej.