Zbiorniki na ciekłe odpady promieniotwórcze (ścieki radioaktywne), odpady podekontaminacyjne
Projektujemy i produkujemy zbiorniki na ścieki radioaktywne / ciekłe odpady promieniotwórcze / ciekłe odpady podekontaminacyjne. Zbiorniki te są wykonywane z chemoodpornego tworzywa laminowanego, co zapewnia ich długą żywotność oraz odporność na działanie żrącego czynnika. Pozwala to na bezpieczne składowanie i przetwarzanie szkodliwych odpadów.
Ponadto dokonujemy przeglądów, renowacji starych zbiorników stalowych z powłoką gumową, rozbudowy oraz remontów odstojników na ścieki radioaktywne, które uległy silnej korozji i ich nieszczelność stanowi ogromne zagrożenie dla środowiska, a także personelu.
Wyślij zapytanie
Zgodnie z prawem
Zbiorniki na ścieki projektujemy i produkujemy zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz normami w zakresie projektowania i budowy zbiorników do przechowywania substancji niebezpiecznych, w szczególności są to:
Zastosowania
Zbiorniki (pojemniki) na ciekłe odpady promieniotwórcze / ścieki radioaktywne znajdują zastosowanie w sektorach generujących lub przetwarzających ww. materiały. Są to przede wszystkim:
Konstrukcja zbiorników
Zbiorniki na ścieki promieniotwórcze wytwarzamy z tworzyw sztucznych laminowanych, zapewniających:
Zabezpieczenia
Zbiorniki na odpady umieszczamy w chemoodpornej wannie wychwytowej.
W obrębie zbiorników realizujemy zautomatyzowaną instalację, która zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność przechowywania ścieków.
Wspomniany układ automatyki umożliwia zdalny dostęp do aktualnego stanu napełniania zbiorników, rejestrowanie czasu przechowywania medium w zbiornikach, jak i ilości ścieków wypompowanych do kanalizacji.
ŚCIEŻKA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU INWESTYCJI W NOWY ZBIORNIK NA ODPADY RADIOAKTYWNE
Projekt, produkcja i montaż nowych zbiorników chemoodpornych do składowania ciekłych odpadów promieniotwórczych
Poniżej opisujemy procedurę działania w przypadku inwestycji w nowy zbiornik do magazynowania odpadów promieniotwórczych / ścieków radioaktywnych lub wymiany dotychczasowego zbiornika (układu zbiorników) na nowy. Wymiana jest uzasadniona, gdy z uwagi na zły stan techniczny potwierdzony w wyniku przeprowadzonego wcześniej badania stanu konstrukcji, istniejące uszkodzenia dyskwalifikują zbiornik z dalszej eksploatacji.
Opracowanie koncepcji zbiornika – jego kształtu, gabarytów, rozmieszczenia w pomieszczeniu oraz propozycji układu sterowania – często poprzedzają audyty i konsultacje.
Projekt zbiornika magazynowego na odpady radioaktywne/promieniotwórcze/podekontaminacyjne, powstaje w oparciu o zgromadzone dane (czytaj wyżej), a najczęściej na bazie wybranego wariantu rozwiązania wynikającego z audytu i koncepcji wdrożenia.
Projekt może obejmować całą technologię gospodarki ściekowej, tj.:
Projekt obejmuje szczegółowe opracowanie wybranego wariantu zbiornika lub zbiorników pod kątem gabarytu i kształtu, króćców (zasilanie, opróżnianie + funkcja mieszania, pomiar, rezerwowy), lokalizacji i wymiarów włazu, pokrycia ścian zbiornika (laminowanie warstwą dodatkowego tworzywa polietylenowego); wyposażenia w poziomowskaz suchy, poziomowskaz radarowy / ultradźwiękowy, odpowietrzenie, przelew itd.
Projektowanie zbiorników na ścieki radioaktywne/promieniotwórcze/odpady podekontaminacyjne odbywa się w oparciu o zapisy obowiązujących aktów prawnych.
Decydując się na audyt, opracowanie koncepcji/projektu otrzymujesz określone wymagania do zapisu w SIWZ oraz informacje nt. wymaganej dokumentacji odbiorowej oraz ewentualnych dopuszczeń PAA, UDT, certyfikatów i atestów.
Konstrukcja zbiorników
Na bazie opracowanego projektu realizujemy produkcję zbiorników. Na ogół konstrukcje przeznaczone do magazynowania ścieków radioaktywnych / promieniotwórczych / odpadów podekontaminacyjnych wykonywane są metodą obróbki mechanicznej CNC, cięcia mechanicznego, zgrzewania liniowego ekstrudowanych płyt z tworzywa sztucznego klasy PE80 lub PE100 w kolorze czarnym.
Poszczególne elementy zbiorników (konstrukcja główna) są zgrzewane doczołowo liniowo, a następnie pokryte dodatkową warstwą materiału z tworzywa sztucznego polietylenowego – kaszerowaną płytą HDPE laminowaną od zewnątrz.
Laminatem (żywicą) pokryta zostaje przykładowo warstwa zewnętrzna zbiornika oraz króćce przyłączeniowe bezpośrednio przylegające do zbiornika. Laminatem nie są pokrywane rurociągi hydrauliczne.
Zbiorniki do przechowywania odpadów ciekłych projektuje się tak, aby umożliwić całkowite usunięcie odpadów ciekłych za pomocą zainstalowanych urządzeń opróżniających. Konstrukcja zbiornika przewiduje na ogół montaż dna pochyłego / stożkowego z odpowiednio zaprojektowanym spadkiem, co umożliwi jego całkowite opróżnianie. Pobór ze zbiornika może być realizowany poprzez króciec umiejscowiony w pobocznicy, w jego dolnej części.
Zbiorniki na odpady umieszcza się w wannie wychwytowej stalowej lub betonowej pokrytej od wewnątrz powłoką chemoodporną.
Żywotność zbiorników na ścieki radioaktywne
Żywotność obliczeniowa zbiorników na ścieki radioaktywne uzależniona jest od składu mieszaniny. W przypadku niewystarczającej odporności, po wykonanej analizie składu chemicznego możliwe jest wykonanie wewnętrznej wkładki włożonej do zbiornika i zabezpieczającej przed zbyt wysokimi stężeniami wykraczającymi poza przyjęte i dopuszczalne granice agresywności chemicznej.
Wyposażenie zbiorników na ścieki radioaktywne / promieniotwórcze / podekontaminacyjne
Każdy ze zbiorników posiada komplet niezbędnych do pracy przyłączy, umiejscowionych na dachu oraz w pobocznicy i w zależności od konkretnych potrzeb może być wyposażony w:
Dodatkowo zapewniamy sterowanie / automatykę procesów technologicznych w obrębie zbiorników na odpady promieniotwórcze.
Jeśli posadowienie jest przewidziane w ogrzewanym pomieszczeniu, nie przewiduje się montażu ogrzewania oraz izolowania nowych zbiorników.
Rurociągi do napełniania i opróżniania zbiorników
W rozpatrywanych dotąd przypadkach czynnik roboczy zostawał dostarczany do zbiorników poprzez spływ grawitacyjny (inną realizowaną opcją był system kanalizacji podciśnieniowej obiektowej). W tym celu projektuje się rurociągi o średnicy d90/DN80 (napływ grawitacyjny) oraz o średnicy d63/DN50 wykonane z materiału PE100. W systemach instalacji hydraulicznych przewidziano zamontowanie zaworów automatycznych umożliwiających sterowanie poprzez specjalnie przygotowany software wraz z wizualizacją graficzną wyświetlaną na ekranie dostarczonego komputera.
We wskazanym przykładzie zaprojektowana instalacja hydrauliczna pozwoliła na samoczynną realizację takich funkcji jak np.:
CASE STUDY
Zbiorniki do magazynowania ścieków laboratoryjnych i niskoaktywnych dla centrum badawczego
Sprawdź, jak pomogliśmy zapewnić ciągłość i bezpieczeństwo pracy centrum badawczego w obrębie instalacji gospodarki ściekami laboratoryjnymi (instalacja zielona) i nisko-aktywnymi (instalacja czerwona). A wszystko dzięki wykonaniu zespołu zbiorników w żelbetonowej komorze podziemnej wyłożonej wykładziną chemoodporną. Projekt zrealizowaliśmy w oparciu o wymogi prawne i w uzgodnieniu z Państwową Agencją Atomistyki.
WARUNKI DOTYCZĄCE MAGAZYNOWANIA CIEKŁYCH ODPADÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH
Jak przechowywać ścieki radioaktywne /ciekłe odpady promieniotwórcze zgodnie z prawem?
Warunki dotyczące magazynowania odpadów promieniotwórczych / ścieków radioaktywnych, są ściśle regulowane przez przepisy prawa. Zgodnie z Obwieszczeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 maja 2022 r., które ogłasza jednolity tekst rozporządzenia w sprawie odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, magazynowanie odpadów, w tym ciekłych, musi odbywać się zgodnie z wytycznymi szczegółowymi, które mają na celu ochronę środowiska i bezpieczeństwo ludzi.
Poniżej przytaczamy wybrane zapisy dotyczące szczegółowych warunków przechowywania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego.
§ 20. 1. Stałe odpady promieniotwórcze przechowuje się w pojemnikach metalowych, ceramicznych, kompozytowych lub z tworzyw sztucznych, zapewniających spełnienie wymagań, o których mowa w art. 50 ust. 1 ustawy.
§ 21. 1. Ciekłe odpady promieniotwórcze przechowuje się w zbiornikach stalowych pokrytych wewnątrz powłoką chemoodporną, zbiornikach betonowych uszczelnionych od wewnątrz i pokrytych powłoką chemoodporną lub zbiornikach z tworzyw sztucznych laminowanych.
2. W obiektach posiadających kanalizację specjalną na ciekłe odpady promieniotwórcze magazyn odpadów promieniotwórczych wyposaża się w co najmniej dwa zbiorniki zapewniające ciągłość odbioru odpadów promieniotwórczych.
3. W obiektach nieposiadających kanalizacji specjalnej, o której mowa w ust. 2, ciekłe odpady promieniotwórcze przechowuje się wyłącznie w pojemnikach lub zbiornikach ze stali nierdzewnej lub z tworzyw sztucznych, których pojemność nie przekracza 100 dm3 , oraz w zabezpieczonych przed uszkodzeniami mechanicznymi pojemnikach szklanych lub ceramicznych, których pojemność nie przekracza 25 dm3 .
4. Zbiornik lub pojemnik do przechowywania ciekłych odpadów promieniotwórczych umieszcza się w pokrytej od wewnątrz powłoką chemoodporną wannie stalowej lub betonowej, której pojemność jest nie mniejsza od objętości umieszczonego w niej zbiornika lub pojemnika.
Co mówią zalecenia techniczne Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki na temat bezpieczeństwa przechowywania odpadów promieniotwórczych?*
Zgodnie z Projektem zaleceń technicznych PAA na temat bezpieczeństwa przechowywania odpadów promieniotwórczych (źródło: www.gov.pl), w którym zostały wskazane oczekiwane przez Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki rozwiązania dla bezpiecznego przechowywania odpadów promieniotwórczych w magazynach odpadów promieniotwórczych, bądź przy braku magazynu w miejscu ich powstawania, tj. w pracowniach izotopowych, ciekłe odpady promieniotwórcze powinny być przechowywane w zbiornikach stalowych pokrytych wewnątrz powłoką chemoodporną, zbiornikach betonowych uszczelnionych od wewnątrz i pokrytych powłoką chemoodporną lub zbiornikach z tworzyw sztucznych laminowanych. Zbiorniki powinny być posadowione w szczelnych pomieszczeniach posiadających odpowiednią pojemność, odporność radiacyjną, chemoodporność i mogących w sytuacjach awaryjnych przejąć rolę zbiornika awaryjnego. Zaleca się umieszczać zbiorniki na powierzchni ziemi, w celu łatwego dostępu do nich w czasie działań konserwacyjnych, interwencyjnych i likwidacyjnych.
W projektowaniu magazynu odpadów promieniotwórczych należy brać pod uwagę charakterystykę oraz ilość przechowywanych odpadów, a także potencjalne zagrożenia z nimi związane i przewidywany czas ich składowania (okres użytkowania obiektu).
*Projekt zaleceń dotyczy przechowywania odpadów promieniotwórczych stałych, ciekłych i gazowych. Zawarte w projekcie publikacji zalecenia należy stosować do nowych magazynów odpadów promieniotwórczych, ale mogą być również stosowane do już istniejących. Obejmują one zagadnienia związane z wyborem odpowiedniej lokalizacji dla magazynu odpadów promieniotwórczych, jego projektowaniem, stosowaniem dodatkowego wyposażenia, eksploatacją oraz likwidacją. W publikacji opisane są również wymagania dotyczące pojemników stosowanych do przechowywania odpadów promieniotwórczych ciekłych i stałych (…).
Poza spełnianiem wymagań wynikających z polskiego prawa, projektowanie zbiorników na ścieki radioaktywne uwzględnia również normy techniczne, takie jak DVS 2205 oraz wytyczne normy zakładowej Amargo® NZ-AM/14192/TERM/2020.
KORZYŚCI Z ZASTOSOWANIA LAMINATU W KONSTRUKCJACH ZBIORNIKÓW NA ŚCIEKI RADIOAKTYWNE
Zalety konstrukcji z tworzyw laminowanych
Przechowywane w zbiornikach ciekłe odpady promieniotwórcze mogą zawierać różnorodne żrące substancje, w tym kwasy, zasady oraz inne substancje chemiczne, co wymaga zastosowania odpowiednich materiałów konstrukcyjnych.
Ciekłe odpady promieniotwórcze mogą być więc z powodzeniem przechowywane w zbiornikach z tworzyw sztucznych laminowanych, które są wysoko wyspecjalizowanym materiałem kompozytowym, pozwalającym na pracę konstrukcji w ekstremalnych warunkach, czyli wszędzie tam, gdzie wymagane są wyjątkowe właściwości mechaniczne, termiczne czy chemiczne.
Najważniejsze korzyści wynikające z zastosowania laminatu to:
Co prawda, Projekt zaleceń technicznych PAA na temat bezpieczeństwa przechowywania odpadów promieniotwórczych wskazuje poza tworzywami laminowanymi na możliwość zastosowania stali (węglowej, nierdzewnej) czy betonu, ale zaleca zabezpieczenie takich powierzchni dodatkową powłoką ochronną na zewnątrz i wewnątrz pojemnika (żywicą epoksydową, fosforanem i chromianem cynku, emalią, czy żywicą silikonową).
W dokumencie podkreślone zostają jednak istotne informacje na temat pojemników wykonanych ze stali węglowej oraz innych metali, które mogą ulec uszkodzeniom na skutek reakcji galwanicznych, szczególnie gdy mają styczność z nieosłoniętymi powierzchniami innych metali. Dodatkowo wskazano, że mimo iż stal nierdzewna jest bardziej odporna na korozję, to w warunkach podwyższonej wilgotności, gdzie na jej powierzchni tworzy się cienka warstwa kondensatu, również istnieje ryzyko korozji.
ŚCIEŻKA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU NAPRAWY/RENOWACJI
Renowacja zbiorników na ciekłe odpady promieniotwórcze (ścieki radioaktywne), odpady podekontaminacyjne
Renowacja zbiorników na ścieki radioaktywne, szczególnie tych, które uległy korozji lub są w złym stanie technicznym, wymaga specjalistycznych działań oraz spełnienia rygorystycznych wymogów prawnych. Proces ten przebiega w kilku krokach, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa atomowego oraz pod nadzorem odpowiednich instytucji, w tym Państwowej Agencji Atomistyki.
Pierwszym krokiem w procesie renowacji zbiornika jest przeprowadzenie szczegółowej analizy jego stanu. Kluczową rolę w tym etapie odgrywają pomiary dozymetryczne, wykonywane przez specjalistę – dozymetrystę. Pomiary te pozwalają określić poziom skażenia radioaktywnego zarówno w samym zbiorniku, jak i w pomieszczeniu, w którym mają być przeprowadzane prace.
Celem pomiarów jest ustalenie, czy poziomy skażenia są zgodne z normami wynikającymi z przepisów prawa atomowego. W szczególności ważne jest, aby nie zostały przekroczone tzw. poziomy zwolnień, które określają dopuszczalne wartości promieniowania i skażenia.
Jeśli wyniki pomiarów dozymetrycznych wskazują na przekroczenie dopuszczalnych poziomów skażenia, konieczne jest natychmiastowe podjęcie działań naprawczych. Skażone materiały oraz elementy zbiornika, które nie spełniają norm, muszą zostać usunięte, a ewentualne dalsze prace tj. badanie stanu technicznego konstrukcji, mogą być prowadzone dopiero po ich utylizacji lub oczyszczeniu.
Na podstawie wyników analizy stanu zbiornika oraz wyników pomiarów, dokonuje się oceny, czy możliwa jest jego renowacja, czy konieczna będzie budowa nowego zbiornika. Jeśli zbiornik jest w stanie umożliwiającym naprawę, opracowuje się technologię naprawy, uwzględniającą wszystkie wymagania dotyczące materiałów chemoodpornych, radioaktywnych/promieniotwórczych i zabezpieczeń przed dalszą korozją.
Gdy stan techniczny zbiornika jest na tyle zły, że renowacja nie jest opłacalna lub możliwa, konieczne może być opracowanie projektu nowego zbiornika, który spełnia wszystkie aktualne normy i przepisy dotyczące przechowywania ścieków radioaktywnych.
W przypadku wymiany zbiorników na nowe najwygodniej jest, gdy obecne zbiorniki zostają usunięte z miejsca zainstalowania czy zutylizowane – jest to możliwe jedynie w przypadkach, gdy zbiorniki byłyby wolne od skażeń. Często jednak skażenie od wewnątrz jest nieusuwalne, nawet po dobrym wymyciu – wtedy zbiorniki pozostają na swoim miejscu.
Przykładowa realizacja: zbiorniki tworzywowe laminowane do przechowywania ciekłych odpadów promieniotwórczych zabudowane wraz z instalacją hydrauliczną w wannie wychwytowej.
Odpady promieniotwórcze pochodzą z różnych źródeł, a ich charakterystyka zależy od procesów, w wyniku których powstają. Największy udział (około 80% wszystkich odpadów promieniotwórczych) pochodzi z procesu wydobycia i przetwarzania rudy uranu, gdzie są składowane w pobliżu kopalni jako hałdy lub zbiorniki ze szlamem, tzw. wypłuczki. Pozostałe odpady promieniotwórcze pochodzą z elektrowni jądrowych, zakładów uzdatniania zużytego paliwa jądrowego lub z jądrowych ośrodków badawczych. Do tego rodzaju odpadów zalicza się również odpady, które zostały skażone promieniotwórczo w procesach produkcyjnych elektrowni jądrowych, medycynie, przemyśle i w wyniku realizowanych badań naukowych.
Ciekłe odpady radioaktywne powstają także w laboratoriach naukowych i ośrodkach medycyny nuklearnej. W ściekach radioaktywnych można znaleźć takie substancje jak kadm Cd, miedź Cu, chrom Cr, nikiel Ni, ołów Pb, cynk Zn czy rtęć Hg. W terapii izotopowej stosowane są np. Jod 131 (131I) czy Lutet 177 (177Lu). Z kolei izotopy promieniotwórcze wykorzystywane w diagnostyce to np. Fluor 18 (18F) lub Technet 99m (99mTc). W niektórych gałęziach przemysłu również wykorzystuje się materiały radioaktywne, co generuje odpady promieniotwórcze.
Ze względu na aktywność promieniotwórczą odpady te dzieli się na: niskoaktywne, transuranowe, średnioaktywne i wysokoaktywne.
Ciekłe odpady radioaktywne, zawierające wymienione metale ciężkie i inne niebezpieczne substancje, wymagają odpowiednich metod zarządzania, aby zapobiec skażeniu środowiska oraz zagrożeniu zdrowia ludzi.
Firma Amargo znajduje się wśród czołowych firm takich jak Weber Polska, Imfitex, Remer, Lech-Plast, Trokotex, Termochem, flstech, PE-System, Aquaworld, 3aqua , Skorpio, Splastic, ChemicTank, Brenal, Apakor zajmujących się zbiornikami.
Zapytania ofertowe odnośnie zakresu asortymentu poniedziałek – piątek 8:00 – 16:00
Dane firmy
Amargo Sp. z o.o. Sp.K.
ul. Jaśminowa 16
05-850 Ożarów Mazowiecki, Koprki
NIP: 1182029374
KRS: 0000353653
*Administratorem danych jest AMARGO sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Koprkach, ul. Jaśminowa 16, 05-850 Ożarów Mazowiecki, adres e-mail: ado@amargo.pl. Dane podane w powyższym formularzu będę przetwarzane w celu przesłania pliku z poradnikiem firmy Amargo, z uwagi na uzasadniony interes administratora, polegający na odpowiadaniu na kierowane zgłoszenie. Jeżeli wyrażą Państwo chęć, adres e-mail będzie przetwarzany również w celu dostarczenia newsletteru, a więc świadczenia zamówionej usługi. Posiadają Państwo określone prawa wobec przetwarzanych danych osobowych, tj. dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przenoszenia, wyrażenia sprzeciwu wobec przetwarzania, jak i wniesienia skargi do odpowiedniego organu (Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Podanie danych jest dobrowolne, aczkolwiek konieczne do spełnienia określonego celu. Więcej informacji o przetwarzaniu danych osobowych zawartych jest w Polityce Prywatności.