Zbiorniki magazynowe dozorowe – jak nie zginąć w gąszczu regulacji prawnych?

Autor: Szczepan Gorbacz, Prezes Zarządu Amargo
Ekspert z zakresu zbiorników i instalacji z tworzyw sztucznych

Interpretacja norm i rozporządzeń wprowadza Cię w zakłopotanie? Formalności i procedury dozorowe budzą Twój strach? Pocieszę Cię – to nie dotyczy tylko Ciebie. Projektanci oraz użytkownicy wielu zakładów i obiektów, w których zachodzi konieczność magazynowania substancji niebezpiecznych, borykają się z odpowiedzią na pytanie: „czy i od jakiej objętości przechowywanie konkretnego związku podlega dozorowi UDT?”. W artykule poruszam najważniejsze kwestie związane ze zbiornikami magazynowymi dozorowymi. 

Przed Tobą nowa inwestycja. Nie masz pewności, czy Twój zbiornik bezciśnieniowy podlega dozorowi UDT. No cóż, po zetknięciu się z gąszczem zapisów prawnych część firm przyjmuje postawę asekuracyjną, decydując się na objęcie dozorem większej grupy mediów. Inne firmy, jak tylko mogą, ograniczają kontakty i zgłoszenia do Urzędu Dozoru Technicznego – wynika to niejednokrotnie z obawy o skomplikowany przebieg procedury, ilość poświęconego czasu czy koszty.

Na szczęście Ty nie musisz znać wszystkich norm i rozporządzeń, ani ponosić ryzyka za ich błędną interpretację. Wystarczy, że skorzystasz ze wsparcia praktyków, którzy na co dzień mają do czynienia z wieloma przypadkami magazynowania substancji niebezpiecznych w różnych branżach oraz uzgadniają dokumentacje techniczno-projektowe zbiorników już na etapie produkcji. Bazując na doświadczeniu są oni w stanie działać zdecydowanie szybciej i przede wszystkim w sposób sprawdzony i pewny.

Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by nieco zorientować się w tym zagadnieniu.

Zbiorniki dozorowe – wiele pytań bez jednoznacznej odpowiedzi

Pierwszym aktem prawnym określającym warunki techniczne, jakie powinny spełniać zbiorniki magazynowe bezciśnieniowe przeznaczone do przechowywania materiałów trujących i żrących jest Rozporządzenie Ministra Gospodarki dnia 16 kwietnia 2002 r. [1]. W rozporządzeniu tym omówione są zagadnienia związane z warunkami technicznymi dozoru technicznego w zakresie projektowania, wytwarzania, badania, eksploatacji, naprawy i modernizacji zbiorników.

Zgodnie z zapisami dokumentu pod dozór techniczny podlegają m.in. poniższe urządzenia z grupy urządzeń bezciśnieniowych, tj.:

  • zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów ciekłych zapalnych,
  • zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów trujących lub żrących.

W pkt. 2 § 3 dokumentu pojawia się definicja materiałów trujących i żrących jako substancji i preparatów chemicznych zaklasyfikowanych na podstawie odrębnych przepisów jako niebezpieczne, czyli bardzo toksyczne, toksyczne, szkodliwe albo żrące.

Jest to zrozumiałe, natomiast rodzi się pytanie jakie opracowania stanowią „odrębne przepisy” i jakie dane jesteśmy w stanie w nich odnaleźć? Niestety wzmianki o konkretnych nazwach handlowych popularnych związków czy też mieszanin będących w powszechnym obrocie handlowym i stosowanych w wielu gałęziach przemysłu nie znajdziemy ani w formie załącznika, ani też odniesienia do innego aktu prawnego. Mamy zatem wiele pytań, które często pozostają bez jednoznacznej odpowiedzi.

Zagadnienie materiałów trujących i żrących jest o tyle szerokie, że zgodnie z tab. 1 w/w. rozporządzenia magazynowanie czynnika określonego jako „bardzo toksyczny” kwalifikuje się do procedury UDT (dozór techniczny uproszczony) nawet przy pojemnościach poniżej 60 dm3 (tabela.1).

Dokładne sprecyzowanie rodzaju pojemników, które podlegają dozorowi UDT bywa jednak trudne ze względu na brak czytelnych definicji. Jako jedyne kryterium przyjmuje się bowiem pojemność, w wyniku czego nawet ta niewielka klasyfikuje się do procedury dozoru uproszczonego.

 Tabela 1: Formy dozoru technicznego zależnie od czynnika roboczego i pojemności zbiornika

Tabela 1: Formy dozoru technicznego zależnie od czynnika roboczego i pojemności zbiornika [1].

Warto w tym miejscu wspomnieć o kolejnym rozporządzeniu [2], które wskazuje, iż dozorowi technicznemu podlegają dodatkowo (oprócz opisanych w cytowanej wcześniej tablicy rozporządzenia) zbiorniki przeznaczone do magazynowania materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu do 61oC i przy ilości czynnika powyżej 1000 dm3.

Specjalistyczne jednostki i obszary dozoru technicznego, jakimi są Transportowy Dozór Techniczny oraz Wojskowy Dozór Techniczny na cele niniejszego artykułu zostaną pokrótce wskazane lub całkowicie pominięte.

Karty charakterystyki substancji a zbiorniki dozorowe

W kontekście oceny czy zbiornik przeznaczony do magazynowania konkretnego medium będzie podlegał dozorowi technicznemu, osoby, którym przypadło podejmowanie decyzji z ramienia Zamawiającego (najczęściej jest to technolog, szef utrzymania ruchu lub szef działu inwestycji i planowania), próbują szukać odpowiedzi w kartach charakterystyki substancji.

I jest to bardzo intuicyjny krok, lecz niestety w opracowaniach nie znajdują oni użytecznych danych. Podstawowym celem kart charakterystyki substancji niebezpiecznych jest bowiem informowanie o potencjalnych zagrożeniach związanych z daną substancją (mieszaniną), a także metodach zapobiegania tych zagrożeń i procedurach, jakie należy wdrożyć w razie wystąpienia skażenia.

I znowu wracamy do formy wsparcia, jaką jest czerpanie z wiedzy producenta zbiorników lub samego źródła – Urzędu Dozoru Technicznego – i ich doświadczenia w interpretacji przepisów. Z pewnością podejmowanie decyzji o poddaniu zbiornika dozorowi UDT byłoby łatwiejsze, gdyby w przyszłości dokonano rewolucji w przepisach branżowych i stworzono zbiorczy katalog substancji, których magazynowanie w określonej ilości wymaga uzgodnień z Urzędem Dozoru Technicznego. 

Precyzyjny katalog substancji, który byłby pomocny pod kątem oceny, czy dany zbiornik podlega pod dozór UDT czy też nie, nie istnieje.

Bazując na doświadczeniu, poniżej zamieściliśmy przykładowe substancje, dla których wykonuje się zbiorniki dozorowe:

  • ług sodowy NaOH 50%,
  • stężony perhydrol,
  • węglan wapnia CaCO3,
  • kwas solny HCl,
  • kwas siarkowy H2SO4,
  • kwas azotowy HNO3,
  • kwas fosforowy (IV) H3PO4,
  • kwas mrówkowy CH2O2,
  • chloran sodu NaClO3,
  • podchloryn sodu NaClO,
  • roztwór formaldehydu,
  • woda amoniakalna NH4OH / mocznik,
  • koagulanty żelazowe PIX (siarczany, chlorki oraz chlorosiarczany żelaza),
  • koagulanty glinowe PAX (siarczan glinu),
  • ścieki żrące (ważna jest znajomość ich składu),
  • inne środki żrące i trujące, stężone zasady i kwasy, które posiadają kartę charakterystyki oraz konkretną kwalifikację.

Jeśli karty charakterystyki na to nie wskazują lub nie posiadasz odpowiednich danych (co często zdarza się w przypadku mieszanin substancji), przeanalizuj, jakie związki są wykorzystywane w procesie technologicznym i skieruj pytanie do Urzędu Dozoru Technicznego z prośbą o weryfikację danego medium. Innym rozwiązaniem może być pobór próbek np. ścieków, których skład jest często trudny do określenia – do badań w różnych odstępach czasu – i w ich wyniku ocenić, czy są one żrące czy też nie.

Najczęstszy dylemat: zbiornik magazynowy czy technologiczny

W przypadku zbiorników podlegających pod dozór Urzędu Dozoru Technicznego chodzi przede wszystkim o zbiorniki magazynowe – według Rozporządzenia Ministra Gospodarki przepisów nie stosuje się do zbiorników w ciągu technologicznym, które nie służą do magazynowania.

Główną wątpliwością, z jaką się spotykamy wśród osób podchodzących do zadań w obrębie zbiorników, jest jednak rozróżnienie zbiornika magazynowego od procesowego (technologicznego).

W praktyce, jeśli w danym zbiorniku medium jest przechowywane w sposób ciągły, na przykład dzień, kilka dni czy miesiąc, z okresowym dozowaniem na dalszą część linii produkcyjnej – wtedy mówimy o zbiorniku magazynowym. Z kolei jeśli w zbiorniku, w którym znajduje się medium zachodzi określony proces technologiczny – na przykład mieszanie – mówimy o zbiorniku technologicznym – procesowym.

Często wątpliwości dotyczą sytuacji, w których dany zbiornik ma znajdować się w ciągu technologicznym, w którym zachodzi jakiś proces. Pamiętaj jednak, że w przypadku zbiorników dozorowych chodzi o proces zachodzący nie na całej linii w obrębie której występuje zbiornik, a stricte w tym konkretnym zbiorniku. Nie zawsze jest to proste, dlatego zdarzają się sytuacje indywidualne, które wymagają precyzyjnej oceny.

Inwestycja w zbiornik dozorowy – procedury przedprodukcyjne oraz produkcja zbiornika magazynowego UDT

Gdy wiesz już, że substancja, która będzie przechowywana w zbiorniku magazynowym została zakwalifikowana jako niebezpieczna, zbiornik taki podlegać będzie obligatoryjnie dozorowi Urzędu Dozoru Technicznego. Paragraf 3. cytowanego na początku artykułu rozporządzenia wskazuje na praktycznie wszystkie rodzaje zbiorników bezciśnieniowych i niskociśnieniowych, niezależnie od usytuowania, konstrukcji, czy też charakteru ciśnienia pracy. Są to zatem zbiorniki magazynowe bezciśnieniowe oraz niskociśnieniowe w których:

  1. ciśnienie robocze bez uwzględnienia ciśnienia hydrostatycznego jest utrzymywane powyżej ciśnienia atmosferycznego, ale nie przekracza 0,5 bara (50 kPa), 
  2. do opróżniania bądź przepłukiwania zbiornika jest używany gaz o ciśnieniu do 0,5 bara (50 kPa).

Ze względu na to, że na rynku praktycznie nie ma standardowych produktów oznaczonych jako dozorowe zbiorniki magazynowe o danej konfiguracji, słusznym rozwiązaniem będzie podjęcie współpracy ze specjalistyczną firmą, która w kompleksowy sposób doradzi, zaprojektuje, wyprodukuje oraz wykona montaż chemoodpornego zbiornika magazynowego UDT.

Jeśli zdecydujesz się na takie rozwiązanie, optymalną ścieżką działania będzie:

  1. Zebranie podstawowych danych charakteryzujących zbiornik i jego środowisko pracy, niezbędnych do opracowania projektu zbiornika.

Na tym etapie zbieramy podstawowe dane charakteryzujące zbiornik i jego środowisko pracy, tj.:

  • rodzaj i właściwości magazynowanego medium,
  • wymagane wymiary i pojemność zbiornika,
  • kształt (cylindryczny, prostopadłościenny, niestandardowy),
  • miejsce posadowienia zbiornika – wewnątrz / na zewnątrz obiektu,
  • temperaturę i warunki pracy zbiornika,
  • konfigurację króćców i armatury.

W następnym etapie specjaliści przeprowadzą wizję lokalną podczas której zinwentaryzują planowane miejsce posadowienia zbiornika oraz instalacji. Mając wszystkie niezbędne dane będą mogli przedstawić inwestorowi koncepcję lokalizacji i rozwiązania konstrukcyjnego, a po jej akceptacji wykonać finalną wersję opracowania uzupełnioną o precyzyjne obliczenia statyczne zbiornika i inne dane niezbędne do realizacji projektu. 

  1. Uzgodnienie dokumentacji techniczno-projektowej w Urzędzie Dozoru Technicznego (jeszcze przed rozpoczęciem produkcji).

Rozpoczęcie produkcji zbiornika magazynowego będzie możliwe dopiero po uzgodnieniu dokumentacji techniczno-projektowej w Urzędzie Dozoru Technicznego. Weryfikacji podlegać będą również kwalifikacje, udział w dedykowanych szkoleniach i certyfikaty osób realizujących produkcję zbiornika, a także zakres stosowanych do niej materiałów.

  1. Próby kontroli jakości wyprodukowanego zbiornika po stronie producenta i przy udziale UDT oraz przygotowanie tzw. „paszportu zbiornika”.

Po wyprodukowaniu dozorowego zbiornika magazynowego zostaje on poddany próbom kontroli jakości po stronie producenta i przy udziale inspektorów Urzędu Dozoru Technicznego. Procedura kontroli jakości zbiornika obejmuje:

  • przeprowadzenie prób szczelności metodą iskrowania i hydrostatyczną,
  • zależnie od potrzeb: wykonanie badań ultradźwiękowych lub prześwietlenia spoin.

Po pozytywnym wyniku prób zbiornik zostaje trwale ocechowany i zyskuje indywidualny numer seryjny. Wówczas wytwórca przygotowuje tzw. „paszport zbiornika”.

  1. Montaż zbiornika i ostatnie testy szczelności potwierdzone protokołami wykonania czynności dozoru technicznego – badania sprawdzającego.

Wyprodukowany zbiornik jest transportowany w miejsce posadowienia, montowany, łączony z instalacjami i przygotowywany do kolejnej, ostatniej już, próby szczelności u Klienta. W ramach testu zbiornik początkowo wypełnia się wodą, a następnie – ze względu na inny ciężar właściwy i temperaturę – roboczym medium właściwym. Pomyślne wykonanie prób zostaje zwieńczone spisaniem protokołów wykonania czynności dozoru technicznego – badania sprawdzającego. 

  1. Przygotowanie indywidualnej instrukcji eksploatacyjnej zbiornika i zgłoszenie go do czynnej eksploatacji (po stronie Zamawiającego).

Na Zamawiającym ciąży jeszcze obowiązek przygotowania indywidualnej instrukcji eksploatacyjnej zbiornika i zgłoszenie go do czynnej eksploatacji. Niezwykle ważne jest, by instrukcje były przygotowywane z uwzględnieniem warunków panujących w danym zakładzie przemysłowym. Mamy tu na myśli połączenie systemów sterowania, monitoringu, powiadomień, czy analizy temperatur, przepływów oraz obowiązujących procedur postępowania podczas załadunku i rozładunku zbiorników. Jest to szczególnie istotne przy wymagających mediach, takich jak np. stężony ług sodowy (50%), który w niskiej temperaturze krystalizuje. Instalacja i zbiornik muszą być zatem odpowiednio dostosowane do warunków pracy, a procedury i instrukcje powinny przewidywać odpowiedni tok postępowania poprzedzającego przyjęcie substancji.

Skuteczną pomoc w zakresie merytorycznego opracowania dokumentu można uzyskać u producenta zbiornika, który niejednokrotnie posiada szeroką wiedzę nt. zagadnień z zakresu technologii produkcji przemysłowej oraz wymagań prawnych w kontekście dokumentu. Zatwierdzenia instrukcji eksploatacyjnej, a tym samym dopuszczenia zbiornika do ruchu czynnego dokonuje w oparciu o Ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (art. 14.) organ właściwej jednostki dozoru technicznego. W przyszłości pozostaną do wykonywania jedynie przeglądy okresowe i rewizje.

Pobierz darmowy poradnik: Zbiorniki chemoodporne w praktyce

Poznaj ścieżkę od etapu koncepcji, przez projektowanie, po produkcję i eksploatację zbiorników na chemikalia – wykorzystaj nowe kompetencje w swojej inwestycji! Prawie 50 stron wiedzy w jednym miejscu!

Zabezpieczenie dozorowego zbiornika magazynowego – o czym warto pamiętać?

W przypadku, gdy pojemność zbiornika przekracza 1 m3 dla cieczy żrących i bardzo toksycznych należy przewidzieć wykonanie odrębnego zabezpieczenia przed przenikaniem czynnika roboczego do gruntu oraz do wód powierzchniowych i gruntowych. Wynika to z zapisu § 11.1. Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 16 kwietnia 2002 r. Ochronę zbiornika można zrealizować poprzez:

  1. wykonanie konstrukcji zapewniającej podwójną ściankę zbiornika (tzw. zbiornik dwupłaszczowy) oraz system monitorowania przestrzeni międzyściankowej,
  2. zbiornik rezerwowy,
  3. chemoodporną wannę wychwytująco-zabezpieczającą,
  4. inne, dużo rzadziej stosowane w praktyce inżynierskiej rozwiązania, takie jak hermetyczne wydzielone pomieszczenie, system geomembran czy obwałowań.

W celu spełnienia wymagań rozporządzenia i dobrania optymalnego technicznie i ekonomicznie rozwiązania zabezpieczającego warto zwrócić się o poradę ekspertów, zwłaszcza jeśli mówimy o wspólnej tacy wychwytującej i jej wymaganej pojemności roboczej. 

Sam zbiornik to nie wszystko

Napełnianie zbiorników magazynowych dozorowych

W tym miejscu pokrótce poruszymy proces napełniania zbiorników magazynowych, zwłaszcza z cystern typu TIR, który wymaga dodatkowych czynności i uzgodnień. Mamy tu na myśli dedykowane stanowisko, na które podjeżdża autocysterna i podpina węże do rozładunku, dodatkowo zabezpieczone przed przypadkowym wyciekiem.

System połączonego układu rur, zaworów, sygnalizatorów i węży określa się mianem tzw. UNO, czyli urządzenia napełniająco-opróżniającego. Zespół wymienionej armatury i instalacji podlega wedle Rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 20 września 2006 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego, jakim powinny odpowiadać urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych (z późniejszymi zmianami) uzgodnieniu i zgłoszeniu w jednostce Transportowego Dozoru Technicznego – TDT.

Gazy i opary powstające w zbiorniku dozorowym

Pojawienie się w zakładzie zbiornika magazynowego substancji żrących czy też trujących pociąga za sobą dodatkowe obowiązki w zakresie odprowadzenia niebezpiecznych gazów i oparów.

Należy przeanalizować, czy i jakiego rodzaju gazy i opary powstają w zbiorniku, zwłaszcza podczas jego napełniania. W takim przypadku należy przewidzieć i dobrać specjalistyczne układy oczyszczania gazów i oparów powstających w zbiorniku. W zależności od ich ilości, typu i stężenia, dobiera się odpowiednie rozwiązanie. Mogą nimi być: absorbery – tzw. płuczki wodne – często praktykowane w układzie zbiorników kwasu solnego o znacznej pojemności (30÷50 m3 + baterie takich zbiorników np. 3 – 6 sztuk). Przy mniejszych układach, zwartej zabudowie i braku przestrzeni instalacyjnej oraz przy lokalizacji wewnątrz i małej wydajności stosowane są filtry z sorbentami.

W każdym przypadku należy odpowiednio i rozważnie dobrać układ odpowietrzenia oraz zaworów napowietrzająco-odpowietrzających, mając przy tym na względzie, iż zbiornik magazynowy jest konstrukcją bezciśnieniową, a to znaczy, że zakres dopuszczalnych wahań nadciśnienia i podciśnienia nie powinien przekroczyć: 0,035 bara nadciśnienia i 0,0025 bara podciśnienia. 

Rewizje okresowe zbiorników dozorowych

Według zapisów Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 16 kwietnia 2002 roku § 65. 8. Eksploatujący lub działający w jego imieniu powinien przygotować zbiornik do badań okresowych, w sposób określony przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. Odpowiednie przygotowanie zbiornika przed wizytą Inspektora UDT (aby mógł on bezpiecznie wejść do środka w celu przeprowadzenia rewizji) polega na:

  • całkowitym umyciu/oczyszczeniu wnętrza zbiornika,
  • neutralizacji resztek substancji niebezpiecznych,
  • przewietrzeniu zbiornika.

Na rodzaj badań wskazuje dalsza część rozporządzenia – według §68. 1. Przeprowadza się następujące rodzaje badań doraźnych zbiornika, o których mowa w § 45 pkt 5:

  • eksploatacyjne, w przypadku stwierdzenia niewłaściwego stanu zbiornika oraz zakończenia jego modernizacji lub naprawy,
  • po niebezpiecznym uszkodzeniu zbiornika lub nieszczęśliwym wypadku związanym z eksploatacją zbiornika,
  • kontrolne.

Zagadnienia związane z przygotowaniem się do rewizji zbiornika zgodnie z prawem, możliwym przebiegiem procesu rewizji czy elementu wskaźnikowego stosowanego w zbiornikach dozorowych Amargo®, ułatwiającego badanie stanu technicznego konstrukcji, omawiamy szerzej w odrębnych artykułach.

Wykonanie całego układu: zbiornika wraz z instalacjami napełniania, dozowania, przesyłu to oczywiście zadanie dla specjalistów. Pamiętaj jednak, że kluczowy wpływ na bezpieczeństwo późniejszej pracy będzie miała kultura eksploatacji i świadomość zagrożeń, jakie mogą mieć miejsce.

Jeśli dotyczą Cię wyzwania związane ze zbiornikami dozorowymi, skonsultuj z nami swój problem. Z pewnością pomożemy Ci przejść przez proces doboru nowego zbiornika UDT, wszelkie uzgodnienia formalne, a jeśli masz już wiekową konstrukcję i czeka Cię rewizja UDT, – miej pewność, że z nami ten proces będzie prosty i bezstresowy.


[1] Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 16 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego, jakim powinny odpowiadać zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów trujących lub żrących

[2] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu

Inne ustawy i rozporządzenia dotyczące zbiorników dozorowych:

Biuro Obsługi Klienta

Zapytania ofertowe odnośnie zakresu asortymentu poniedziałek – piątek 8:00 – 16:00

+48 798 775 760

*Administratorem danych jest AMARGO sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Koprkach, ul. Jaśminowa 16, 05-850 Ożarów Mazowiecki, adres e-mail: ado@amargo.pl. Dane podane w powyższym formularzu będę przetwarzane w celu przesłania pliku z poradnikiem firmy Amargo, z uwagi na uzasadniony interes administratora, polegający na odpowiadaniu na kierowane zgłoszenie. Jeżeli wyrażą Państwo chęć, adres e-mail będzie przetwarzany również w celu dostarczenia newsletteru, a więc świadczenia zamówionej usługi. Posiadają Państwo określone prawa wobec przetwarzanych danych osobowych, tj. dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przenoszenia, wyrażenia sprzeciwu wobec przetwarzania, jak i wniesienia skargi do odpowiedniego organu (Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Podanie danych jest dobrowolne, aczkolwiek konieczne do spełnienia określonego celu. Więcej informacji o przetwarzaniu danych osobowych zawartych jest w Polityce Prywatności.

Kategoria: Baza wiedzy